طی روزهای اخیر، مقتدی صدر، ٣٠ روز دیگر را به جناح‌های حاضر در ائتلاف هماهنگی مهلت داد تا برای تشکیل دولت جدید عراق اقدامی کنند در حالی که اکثریت کرسی‌های پارلمان در در دستان ائتلاف سه جناح (صدر، پارت دمکرات و سیاده) می‌باشد. از سوی دیگر، ناظران سیاسی هم بر این باورند که صدر عجله‌ای برای تشکیل دولت جدید عراق ندارد چونکه صدری‌های بر این باورند که تشکیل دولت اکثریت و یا بقاء شرایط فعلی به نفع آنان می‌باشد.

چرا صدر عجله‌ای ندارد؟

ناظران و مفسران سیاسی بر این باورند که مقتدی صدر، رهبر جریان صدر، به این خاطر عجله‌ای برای تشکیل دولت جدید عراق ندارد که از سویی استمرار حضور مصطفی کاظمی در مقام نخست‌وزیری به نفع آنان می‌باشد و و از سوی دیگر صدر نمی‌خواهد که تن به تشکیل دولت توافقی بدهد.

همچنین صدر توانسته از طریق ائتلاف قدرتمند سه جناحی (رهایی ملی) که از کورد و عرب شیعه و عرب سنی تشکیل شده، تسلط کامل بر پارلمان عراق داشته باشد بویژه بعد از انتخاب محمد حلبوسی، به عنوان رئیس پارلمان عراق، که یکی از رهبران ائتلاف می‌باشد. همه این عوامل صدر را بر آن داشته تا تنها به تشکیل حکومت اکثریت چشم بدوزد و عجله برای تشکیل دولت جدید عراق نداشته باشد تا از طریق ائتلاف بزرگی که ایجاد شده عراق را از دخالت قدرت‌های خارجی رها کند، قدرت‌هایی که از زمان آزادسازی عراق تاکنون به نفع خود در امور این کشور دخالت کرده‌اند.

در همین رابطه وب‌سایت میدل آیست آی با انتشار گزارشی مدعی شد، صدر بر این باور است که بقای دولت مصطفی کاظمی در راستای منافع او و علیه منافع جناح‌های حاضر در ائتلاف هماهنگی می‌باشد و به همین دلیل نیز عجله‌ای در تشکیل دولت جدید عراق ندارد.

عراق دچار وضعیت لبنان می‌شود؟

صدر در آخرین پیام خود متذکر شد، "عراق به دوران دادن امتیازهای سیاسی و یک سوم مانع ساز که از تشکیل دولت ممانعت می‌کرد بازنمی‌گردد، ما هزار بار به شما نه می‌گوئیم و با شما به توافق نخواهیم رسید."

صدر هشدار داد، خرابکاری در عراق به سطحی رسیده که علیه منافع مردم عمل می‌کند و اکثریت سیاستمداران عراق به نمادهای فساد بدل شده‌اند و مردم نیز از فقر و تنگدستی جانشان به لبشان رسیده است.

برهان رئوف، ناظر سیاسی طی مقاله‌ای در باب شرایط حاکم بر عراق نوشت: "عدم تشکیل دولت جدید عراق در چارچوب زمان تعین شده‌ی قانونی، دال بر وجود اختلافات شدید و واقعی میان جناح‌های سیاسی عراق می‌باشد."

او همچنین یادآور می‌شود: "هیچ امیدی به حل این مشکلات و پایان بن بست سیاسی در عراق نیست چونکه هر روز این بحران عمیق‌تر و پیچیده‌تر می‌شود فارغ از آنکه سخن از سناریوهای مجزا برای این بحران می‌شود."

این مفسر سیاسی عراق متذکر می‌شود، همه جناح‌ها بدانند ارائه راهکارهای غیرواقع و بدور از واقعیت‌های کنونی عراق ضربات سهمگینی به عراق خواهد زد و گشایشی در بحران کنونی ایجاد نمی‌کند و عراق را به سمت لبنانیزه شدن می‌کشاند و راه را برای دخالت‌ها و نیز دور شدن بیشتر جناح‌ها از یکدیگر و عمیق شدن بحران هموار می‌سازد.