از زمان آغاز تصرفات برق آسای طالبان در افغانستان و حرکت این گروه بسوی پایتخت تا روز یکشنبه، ٢٤ مردادماه که کابل بدست طالبان افتاد، تعداد چشم گیری از فعالین شبکه‌های اجتماعی به طرق مختلف این ترس و هراس را منتشر کرده‌اند که مادام که طالبان توانسته‌اند کنترل افغانستان را بدست بگیرند بعد از خروج آمریکا از عراق، که شبیه تصمیم این کشور در مورد افغانستان است، داعش نیز بار دیگر در عراق ظهور خواهد کرد و احتمال آن خواهد رفت که اقلیم کوردستان با شرایطی ناخواسته و پیش بینی‌ نشده مواجه گردد.

در ابتدا برای نظر برخی از تحلیلگران احترام قائل هستم که بنابر تجزیه و تحلیل‌هایشان و از منظر برخی از اگرها و نتایج رویدادها، این وقایع را بررسی می‌کنند. همچنین در این جستار قصد ندارم در باب اهداف و مقاصد افراد و گروه‌هایی که دست به انتشار اینگونه مطالب می‌زنند و یک جنگ روانی علیه مردم سرزمینشان براه انداخته‌اند سخنی بگویم چرا که سرانجام حقایق برای مردم آشکار خواهد شد.

همچنین از وابستگی سیاسی و فکری این افراد صرف نظر می‌کنیم، از جمله آنانی که با بنیادگرایان اسلامی همفکر و همسو هستند یا برخی از پارلمانتارهای کورد که با پارت دمکرات کوردستان خصومت دارند و حتا رویای فروپاشی تمامیت سیاسی اقلیم کوردستان را در ذهن دارند همراه با آنانی که در هنگام رویدادهای ١٦ اکتبر ٢٠١٧ مژده سقوط هولیر را به مردم می‌دادند.

ما در این جستار فقط به این سوال می‌پردازیم که آیا اقلیم کوردستان تنها پشت به آمریکایی‌ها بسته است که در صورت خروج نیروهای این کشور از کوردستان، با واقعه‌ای همچون افغانستان روبرو شویم؟

پاسخ بی‌شک "نه" می‌باشد. اقلیم کوردستان و قدرت سیاسی این بخش از کوردستان پیش از اعتماد به هر کشور یا نهادی خارجی، نیروی خود را از مردم کوردستان می‌گیرد و به آنان پشت بسته است. مردمی که نمی‌خواهند سرنوشت خود را بدست قضا و قدر بدهند و آن مقدار از آزادی ملی را نیز که در چارچوب عراق بدست آورده‌اند از دست بدهند. پشتشان به جغرافیای کوردستان گرم است که با جغرافیای مرکز و جنوب عراق متفاوت است و در صورت هر هجومی می‌توانند از آن بهره ببرند. رهبری کوردستان به توانایی و حماسه‌آفرینی نیروی پیشمرگه ایمان دارد که طی سال‌های گذشته اولین نیرویی بود که توانست افسانه شکست ناپذیری داعش را در هم شکند و در مقابل حملات شبه‌نظامیان نیز بایستد.

همین چند سال گذشته بود که بارها کوشیدند کوردستان و بویژه هەولیر را به ویرانه‌ای بدل کنند اما نیروی پیشمرگه بدون حمایت هیچ نیروی بین‌المللی در مقابل این حملات ایستاد و آن‌ها را خنثی کرد. بی‌شک هجوم گسترده حشد شعبی به خاک کوردستان در سال ٢٠١٧ را فراموش نکرده‌اید که بعد از خیانت ١٦ اکتبر، کرکوک و بسیاری از مناطق کوردستانی دیگر به شبه‌نظامیان حشد تحویل داده شد اما نیروی پیشمرگه بعد از سازماندهی دوباره خود در ٢٠ اکتبر و بدون حمایت هیچ کشوری حتا آمریکا، توانست در مقابل این توطئه و حملات بایستد و در جنگی طاقت فرسا تمام رویاهای حشد شعبی و خائنین را نقش بر آب کرد و کوردستان همچنان سرافرازنه بر روی پای خود ایستاده است.

به همین خاطر باید یادآور شد که تحلیل سیاسی برای وقایع، امری مجزاست اما آن‌هایی که کاخ رویاهایشان را بر ویرانی هولیر بنیاد نهاده‌اند خوابشان آشفته خواهد شد و بجز آه سردی چیزی نصیبشان نخواهد شد.